Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2009

Πριν γκρεμιστώ...

Τέρμα πια η εσωτερική πάλη
Δεν αντέχω άλλο τις φωνές στο κεφάλι μου
Δυο φωνές αντιφατικές...λογομαχούν ερήμην μου
Κι εγώ σε πλήρη απραξία...
Ούτε την απραξία μου αντέχω
Φοβάμαι την μετάνοια που θα την ακολουθήσει
Δεν αργεί το τέλος
Θα σωθούν οι ευκαιρίες
Δε μπορούν άλλωστε να υπάρχουν για πάντα
Κι όταν πια χάσω χιλιάδες στιγμές
τότε ξέρω τι θα συμβεί
Θα γεμίσω πόνο ανεξίτηλο
Και θ’ αναθεματίζω τα «θα» που δεν τόλμησαΠρέπει να σταματήσει τώρα αυτό
Λίγοι κόκκοι άμμου έμειναν στην κλεψύδρα μου
Πρέπει να βιαστώ
Το οφείλω στον εαυτό μου τώρα...
Δεν πάει άλλο
Και ούτε παίρνει αναβολές
Βουτάω στο κενό
Κι εύχομαι να βρεθείς απο κάτω
Πριν γκρεμιστώ...

17 σχόλια:

  1. Υπάρχουν στιγμές, που παίρνουμε μεγάλες αποφάσεις... που ίσως τελικά είναι ρίσκα, αλλά όπως λες κι εσύ κάποιες φόρες δεν πάει άλλο, έχουμε λίγες επιλογές... Πριν γκρεμιστούμε...

    Καλημέρα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ναι,είναι αλήθεια...όταν έχεις περπατήσει ένα μακρύ μακρύ δρόμο μέχρι να φτάσεις στον προορισμό σου,λυπάσαι να κάνεις πίσω στο τέλος...δεν θες να αφήσεις να πάνε στράφη τα χιλιόμετρα που διένυσες...και λες "τώρα πρέπει να τολμήσω"...γιατί ο δρόμος μόνο μπροστά η πίσω μπορεί να σε πάει κι αν αρνιέσαι το πίσω τότε δεν σου μένουν πια πολλές επιλογές...

    "Κι ανυψωνόμουν σε μιαν αποθέωση αρνημένων άστρων γιατί,έτσι πολιορκημένη απ' έξω κι από μέσα,άλλος δρόμος δε μου 'μενε παρά μονάχα προς τα πάνω ή προς τα κάτω...-Γ.Ρίτσος"

    Χάρηκα που πέρασες!
    Καλημέρα σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Όχι αναβολές!

    Τώρα να λες και να πράτεις

    Γιατί αλλιώς θάρθει στιγμή

    που τίποτα δε θα ΄χεις ζήσει...

    Με φιλιά!
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κι εγώ τις βαρέθηκα τις αναβολές...και τις τύψεις που τις ακολουθούν...κι έτσι αποφάσισα να ζήσω...με ρίσκο πια και με πράξεις αληθινές!!!Έτσι πρέπει...

    Φιλάκια γλυκά...
    καλημέρα σου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ισως καλυτερα να το ξανασκεφτεις πριν βουτηξεις στο κενο.Το εχω δοκιμασει και το μονο που καταφερα ηταν να γινει η καρδια μου χιλια κομματια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αχ έφηβε...κι εγώ ίσως το περιμένω αυτό...αλλά έτσι κι αλλιώς θα γινόταν...τουλάχιστον να πώ στον εαυτό μου οτι προσπάθησα...δοκίμασα την τύχη μου...και ότι γίνει!!!

    Πάντα ήθελα να το πω αυτό
    Έστω μια φορά..
    Έστω ένα ρίσκο..

    Καλό σου βράδυ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Den περνω........
    δεν ξεχνω...
    τα λογια σου
    ............
    πικρα και φωτεινα.....
    δεν δινονται ευκολα....
    χτιζεις χωρις λασπη.....!!!!!!
    ενιοτε τολμας.......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Βουτάω στο κενό, από ψηλά... Και ξέρω πως η πτώση γίνεται με ταχύτητα... Και νιώθω πως εκείνη τη στιγμή,εκείνη την ώρα που στιγμές και αποφάσεις υποτάσσονται στην ενέργεια της βαρύτητας, παίρνεις την ανάσα σου και πέφτεις... Και κοιτάς με τα μάτια μισάνοιχτα για αερόσακους. Μα πόσες φορές οι αερόσακοί μας δε δούλεψαν... Και εμείς κλυδωνιζόμασταν μεταξύ της σιγουριάς της ασφάλειας και των αρνήσεων μας να ρίξουμε το κέρμα...

    Μονόδρομοι και αδιέξοδα γεννούν το ρίσκο...
    Στιγμές που αλλιώς τις περιμέναμε και αλλιώς μας δόθηκαν κυοφορούν τα στοιχήματα... Και αυτά στο τέλος είναι που μένουν...

    Πολύ όμορφη ανάρτηση...

    Καλημέρα σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. δημητρη αγγελε,
    "χτιζεις χωρις λασπη.....!!!!!!
    ενιοτε τολμας......."
    Δεν ξέρω αν απευθύνεσαι σε μένα ή μιλάς γενικά,μα αυτή η φράση είναι τόσο σωστή..ποιός ο λόγος να τολμάς μια στο τόσο και μετά ολα όσα πήγες να κατακτήσεις με το τόλμημα γκρεμίζονται πάνω σου??Ναι..το κάνω..κι εγώ..συνέχεια..χωρίς λάσπη χτίζω..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Auctor ignotus,
    Στιγμές που αλλιώς τις περιμέναμε και αλλιώς μας δόθηκαν..πόσο δίκιο έχεις..

    Σ'ευχαριστώ για το πέρασμα!!
    Καλώς ήρθες :)
    Γλυκά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. μερες...ανυποτακτες......
    περασαν...τα λογια
    ειπωθηκαν...εσενα ενιωσα
    κοιτας απο το παραθυρο...
    η πορτα διπλα σου .....
    στην πορτα διαβαινεις!!
    στο παρραθυρο πετας...
    σπασμενο βελος, στοχο δε βρηκες..
    το μηλο δαγκωσα.....
    την αλμυρα ενιωσα...
    και εζησα....
    φωτεινο χαμογελο δικο σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Σα να με ξέρεις αισθάνομαι..αλήθεια..
    τα λόγια ειπώθηκαν..στόχο δε βρήκα..κι εσύ έζησες..

    χαμόγελα τώρα..
    φωτεινά γιατί έτσι μου είπανε
    και κατάλαβα πως τα άσχημα πέρασαν..
    εγώ τα έπλαθα άσχημα..
    τώρα θα λάμψουν,όπως πρέπει :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ερμηνευω τα ονειρα μου.....
    ζεστα χερια με αγγιζουν..
    ανεβηκες ψηλα....
    φτερα σου ανηκουν.....
    τραβα εμπρος και..
    θα σε ακολουθησω.....
    αερακι φυσαει..
    αγγελος ειναι...........
    ανυπαρκτα φαντασματα.
    φυγετε....
    Ανέμη..... نجم الأرض

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Έδιωξες τα φαντάσματα..
    Ανάσανες τώρα..
    Ακολουθώ το παραλλήρημα..
    Φτερά δεν δίνω πια..
    Μου λείπει η εξαρτηση,
    Μα δεν αλλάζουν τα περασμένα..
    Έτσι μου είπαν
    Και κοιτάω γελώντας μπροστά
    Για να δείξω οτι μπορώ..

    Σε τι δρόμους γυρίζω και χάνω??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Χανεις με τα χαρτια σημαδεμενα?
    φαρμακι μη μου δινεις......
    καρδια σου,το λεει........
    βροχη πεφτει........
    σβησε τις αναμνησεις...
    διωξε αυτο που νιωθεις...
    Ενα χαμογελο να χεις στο μυαλο..
    θαλασσα νεκρη η αγαπη ......
    αλατι στις πληγες ...
    νερο θα πιω.....
    απο την μοιρα λογο...
    να ζητησω...
    εε........φτανει....πια......
    ηλιαχτιδες ξεδιπλωνονται..
    πλεξτες παλι.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Χάνω Πάντα..
    Αλλά πρέπει να πλέξω τις ηλιαχτίδες..
    Πάλι και πάλι..
    Επιβάλλεται τώρα..
    Φτάνει πια!

    Καληνύχτα κι ευχαριστώ.. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. .......
    ευελπιστω......
    να μαθαινω νεα σου...
    αν .......

    ΑπάντησηΔιαγραφή