Σιωπές φωνών που κραυγές έγιναν για χάρη σου
Για να μπορούν να υμνούν την ομορφιά σου
Γιατί δεν είσαι θνητός εσύ, το ξέρω, το βλέπω, το αισθάνομαι…
Είσαι κάτι άπιαστο και μακρινό...ίσως και ξένο
Στιγμές στιγμών που ανεξίτηλα χαράχτηκαν
Μέσα στη λίμνη της αιώνιας ανάμνησης
Δε θα έρθει ποτέ η λησμονιά που θα σε σβήσει
Είσαι θεός και δεν θα σ’αφήσω να ξεχαστείς...
Αλήθειες ψευδαισθήσεων κείτονται εδώ
Μα τι ανόητη ήμουν να σε λέω θεό?
Τώρα το βλέπω καθαρά....δεν είσαι αυτό που πίστευα
Αλλά και πάλι δεν θα σ’αφήσω να ξεχαστείς...
το υποσχέθηκα άλλωστε
κι εγώ κρατώ υποσχέσεις...