Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2009

Στο μεταίχμιο της σκέψης

Ουρανός και γη
Κι εγώ ανάμεσα να κοιτώ
Θάλασσα και φωτιά ο ήλιος
Πυρώνονται τα νερά
Κι εγώ κάπου εκεί ανάμεσα
Θέλω να σκεφτώ
Να πάρω αποφάσεις
Να συνειδητοποιήσω καταστάσεις
Μα δεν μπορώ να καθαρίσω τη σκέψη
Γλιστρούν απ’ το μυαλό εικόνες ασύμβατες
Αιθάλη παντού
Κι εγώ ανάμεσα
Θαυμάζω τα στοιχεία και υποτάσσομαι
Θα σκεφτώ αργότερα
Τώρα οι αισθήσεις αμβλύνονται
Κι απλά κοιτώ...
Θα σε σβήσει το κύμα
Όχι, δεν περιμένω πια κανένα σημάδι...
καμιά άλλη σκέψη...ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ

7 σχόλια:

  1. Όλα τον έχουν σβήσει...
    Μονάχα η μνήμη δεν μπορεί...
    Καλησπέρα Ανέμη
    Πολυ ομορφες λεξεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μα στη μνήμη είναι που χαράζονται όλα ανεξίτιλα,Μαρία μου...πάντα...
    Η εφηβεία της λήθης,όπως λέει και η ποιήτρια...ΑΝ έρθει δηλαδή η λήθη,μετά απο χρόνο πολύ...

    "Αν δεν υπήρχες εσύ απόσταση
    θα πέρναγε πολύ ευκολότερα
    πιο γρήγορα εν μια νυκτί η λήθη
    τη δύσκολη παρατεταμένη εφηβεία της
    αυτό που χάριν ευφωνίας ονομάζουμε μνήμη..."

    καλησπέρες κι απο 'δω
    χάρηκα για την επίσκεψη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. thavmase ta stoixeia kai ipotasou...
    skepsou argotera...
    enjoy the moments :-)
    kalo vradi :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. οι μνημες παντα εκει...
    αντεχουν σε χρονο και χωρους...
    οπου κι αν πας εχουν τη δυναμη να σε βρουν...
    ξεπηδαν κι απο το πιο απιστευτο σημειο...

    νεραιδενια φιλακια κοριτσακι μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κι εσύ πάντα ανάμεσα..
    Το τραγούδι εκπληκτικό..
    Όνειρο ήτανε.
    Καλώς σε βρήσκω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλησπέρα...
    Πάρα πολύ όμορφο, κείμενο.
    Καλή συνέχεια! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλώς ήρθες κι εσύ Στράτο μου!!!
    Ευχαριστώ για την επίσκεψη
    Eλπίζω να σου αρέσει εδώ... :)
    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή