Τετάρτη 29 Απριλίου 2009

Γύρω απο εσένα

Κύκλοι ομόκεντροι γύρω σου
όλα κινούνται σε τροχιά γύρω από εσένα
φόβοι κι απάτες στον ύπνο σου
κι εσύ ανυψώνεσαι σ'ενα μεγάλο ψέμα
πεθαίνω και χάνομαι μακριά σου
δεν έχει νόημα η ζωή χωρίς εσένα
άσε με να' ρθω πιο κοντά σου
να κλέψω λίγη από τη λάμψη σου για μένα


Πληγωμενο μου πουλι...μπορει να πεταξες μακρια αλλα να ξερεις οτι θα'μαι παντα εδω να σου μπαλωνω τα φτερα σου κι ας ξαναφευγεις υστερα...Πετα στον ουρανο που διαλεξες κι ασε με απλα να σε αγναντευω...μου αρκει...

Ανάμνηση

Πότε δε θα ξεχάσω εκείνη τη στιγμή
-τη μαγική στιγμή που μες την αγκαλιά σου με κράταγες
μου 'ταζες αστέρια κι αιώνια καλοκαίρια με το βλέμμα σου
μου χάριζες ανάσες κομητών που μόνο εγώ μπορούσα να δω
και υστερα,σε μια αποθέωση από χαμόγελα τις έπαιρνα
τις έκανα πολύτιμο φυλαχτό
σου' λεγα "θα τις κρεμάσω στο λαιμό μου για τις δύσκολες στιγμές που θα'ρθουν"
στόλιζα τα μαλλιά μου
κι ο άνεμος φύσαγε σκορπίζοντας χρυσόσκονη στο πραγματικό μου όνειρο
και το φεγγάρι έλαμπε κι αυτό σαν ήλιος για να φωτίζει έμενα,εσένα,εμάς..
κι έλαμπες..σκοτεινός μες τα σκοτεινά κι όμως έλαμπες
σα Θεός μιας μαύρης τρύπας που όμως ακτινοβολεί
"κράτα με και λάμψε λίγο ακόμη"σε παρακαλούσα και ικέτευα να πάψει ο χρόνος να κυλά
Δε θα άντεχα να το χάσω αυτό..να σε χάσω..
"παρέτεινε τη στιγμή"σου φώναζα,και τώρα.
γράφω πάλι σελίδες παρελθόντος ποτισμένες από δάκρυα
δάκρυα καυτά απουσιας...αμφιβολιας...αναμνησης...
και δεν ξεχνώ πόσο σε θέλω ακόμη...