Πότε δε θα ξεχάσω εκείνη τη στιγμή
-τη μαγική στιγμή που μες την αγκαλιά σου με κράταγες
μου 'ταζες αστέρια κι αιώνια καλοκαίρια με το βλέμμα σου
μου χάριζες ανάσες κομητών που μόνο εγώ μπορούσα να δω
και υστερα,σε μια αποθέωση από χαμόγελα τις έπαιρνα
τις έκανα πολύτιμο φυλαχτό
σου' λεγα "θα τις κρεμάσω στο λαιμό μου για τις δύσκολες στιγμές που θα'ρθουν"
στόλιζα τα μαλλιά μου
κι ο άνεμος φύσαγε σκορπίζοντας χρυσόσκονη στο πραγματικό μου όνειρο
και το φεγγάρι έλαμπε κι αυτό σαν ήλιος για να φωτίζει έμενα,εσένα,εμάς..
κι έλαμπες..σκοτεινός μες τα σκοτεινά κι όμως έλαμπες
σα Θεός μιας μαύρης τρύπας που όμως ακτινοβολεί
"κράτα με και λάμψε λίγο ακόμη"σε παρακαλούσα και ικέτευα να πάψει ο χρόνος να κυλά
Δε θα άντεχα να το χάσω αυτό..να σε χάσω..
"παρέτεινε τη στιγμή"σου φώναζα,και τώρα.
γράφω πάλι σελίδες παρελθόντος ποτισμένες από δάκρυα
δάκρυα καυτά απουσιας...αμφιβολιας...αναμνησης...
και δεν ξεχνώ πόσο σε θέλω ακόμη...
Λογια βγαλμενα απ τη ψυχη...λεξεις που αγγιζουν οσους εχουν αγαπησει...εχουν πονεσει...εχουν πληγωθει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνεχισε να γραφεις...συνεχισε να ελπιζεις...να ονειρευεσαι...να περιμενεις...
Οτι καλυτερο σου ευχομαι γλυκια μου.
συνεχιζω να γραφω γιατι μονο αυτος ο δρομος μπορει να οδηγησει με ασφαλεια στο ονειρο...ακομη κι αν αυτο δε βγει αληθινο στο τελος...παρ'ολ'αυτα η φαντασια ειναι μοναδικη διεξοδος καποιες φορες..."αν η φαντασια δε σκηνοθετουσε υπαρκτον θηριωδη τον ερωτα καμια πραγματικοτης δε θα μας ειχε αγαπησει"...μαλλον γιαυτο ολες οι ευαισθητες ψυχες βρισκουν χωρο εδω...γιατι ειναι πραγματικη ανακουφιση και δυναμη να εξωτερικευει κανεις αυτα που νιωθει και...ειναι μαγεια να βλεπει οτι τα λεγομενα του μπορουν να τα καταλαβουν κι αλλοι...
ΑπάντησηΔιαγραφή:D ευχαριστω για τη συμπαρασταση και για ολα